Επειδή εσύ έφυγες εγώ
θα ‘πρεπε να κλαίω, να παραμιλώ.
Να γυρίζω, να μεθάω,
να μην έχω που να πάω
να κοιμάμαι τώρα μόνη
και να πέσω απ’ το μπαλκόνι.
Όχι, όχι, όχι.

Δεν θα κάτσω να πεθάνω
με τα χέρια σταυρωμένα
δεν θα χάσω κι από πάνω
τη ζωή μου εγώ για σένα.
Όχι, όχι, όχι.

Επειδή εσύ έφυγες εγώ
θα ‘πρεπε να πάω τώρα να πνιγώ.
Το μελό δεν μου ταιριάζει
η ζωή δρόμους αλλάζει
εγώ ήρθα για να ζήσω
κι όχι για ν’ αυτοκτονήσω.
Όχι, όχι, όχι.

Δεν θα κάτσω να πεθάνω
με τα χέρια σταυρωμένα
δεν θα χάσω κι από πάνω
τη ζωή μου εγώ για σένα.
Όχι, όχι, όχι.