Καίει η φλόγα την ψυχή σαν λάβα αγριεμένη
και το κορμί κατάδικος που λευτεριά προσμένει.
Ψάχνει ο τρελός ανατολή με μάτια υγρά και πόνο
μα έχει χαμένη λογική που πάγωσε το χρόνο.

Σε γνωρίζω από δυο όψεις την καλή και την κακή
μοναξιά μου ήρθες πάλι να με κλείσεις φυλακή.
Σε γνωρίζω από δυο όψεις τα φιλιά σου είναι γκρεμός
δως μου πίσω τα όνειρα μου αλλιώς σβήσε μου το φως.

Μ’ έχει κυκλώσει η σιωπή σαν λάβα ηφαιστείου
οι σκέψεις μου ξεπέρασαν τα όρια του αστείου.
Φαντάζομαι στο σώμα μου μια ζωγραφιά με σένα
μα στην πραγματικότητα τα όνειρα χαμένα.

Σε γνωρίζω από δυο όψεις την καλή και την κακή
μοναξιά μου ήρθες πάλι να με κλείσεις φυλακή.
Σε γνωρίζω από δυο όψεις τα φιλιά σου είναι γκρεμός
δως μου πίσω τα όνειρα μου αλλιώς σβήσε μου το φως.