Με τα παιδιά του Πειραιά
θα ‘θελα να βγω μια βραδιά
και να σε δώσω βρε καρδιά,
καρδιά μου.

Νύχτες με Φραγκοσυριανή
στην αμμουδιά τη μακρινή
να ξεχειλίσουν οι ουρανοί,
αγάπη μου.

Πήραν τα Φάληρα πάλι φωτιά
κι εγώ σε διάλεξα με μια ματιά
άντρα μου, άντρα μου.
Να σε γλεντήσω βρε ψεύτη ντουνιά
να τη χορτάσω τη διπλοπενιά
πριν τα σαράντα μου.

Κάθε λιμάνι και καημός
μα εδώ είναι άλλος ουρανός
κανείς δε φταίει κανενός,
καρδιά μου.

Ο μήνας έχει μόνο τρεις
και στη ματιά μου αν πιαστείς
στην αγκαλιά μου θα κλειστείς,
αγάπη μου.

Πήραν τα Φάληρα πάλι φωτιά
κι εγώ σε διάλεξα με μια ματιά
άντρα μου, άντρα μου.
Να σε γλεντήσω βρε ψεύτη ντουνιά
να τη χορτάσω τη διπλοπενιά
πριν τα σαράντα μου.