Ξαλησμονώ και τραγουδώ
Κι ύστερα το λογιάζω
Πως δε χαλάει η αγάπη μου
Όταν αναστενάζω

Να ‘ταν τα στήθη μου γυαλί
Να δεις τα σωθικά μου
Να δεις για σένανε πληγές
Στα φύλλα της καρδιάς μου

Μάγισσα πες μου πως θα ‘ρθω
Μέσα στην αγκαλιά σου
Να νοιώσω σαν παιδί μικρό
Να κλέψω τα φιλιά σου

Όσο κι αν φεύγω απ’ τη φωτιά
Η φλόγα της με καίει
Σε ποιόν να παραπονεθώ
Που η τύχη μου τα φταίει

Μες τα συντρίμμια της ζωής
Τώρα πλανιέμαι μόνος
Ψάχνοντας να βρω γιατρειά
Με συνταγή τον πόνο.