Τα μάτια σου απαλά απ’ τη θλίψη σαν βροχή
καθώς πλανιέσαι μοναχή
οι θάλασσες σε ταξιδεύουν
ωσότου φτάσεις στης γαλήνης το νησί

Μην προσπαθείς
τα πράγματα ν’ αλλάξεις θα το δεις
φεύγει ο καιρός
καράβι και μας πάει πίσω μπρος

Μαζί σου ως την άκρη ταξίδεψα κι εγώ
κι ας έμπαζε η βάρκα μας νερό
μα της καρδιάς σου το μπουγάζι
απάνω στης στεριάς με βγάζει τον αφρό.

Μην προσπαθείς
τα πράγματα ν’ αλλάξεις θα το δεις
φεύγει ο καιρός
καράβι και μας πάει πίσω μπρος

Αρμύρα στα μαλλιά σου και το σώμα υγρό
να σ’ ακουμπήσω δεν μπορώ
στέγνωσαν απ’ το φως του ήλιου
κι αρώματα από της Δήλου το ναό

Μην προσπαθείς
τα πράγματα ν’ αλλάξεις θα το δεις
φεύγει ο καιρός
καράβι και μας πάει πίσω μπρος