Το κατάλαβες, τώρα πως ζεις
και τη λύση γυρεύεις στο χτες να τη βρεις.
Πάλι το θύμα έχεις γίνει σε αμφίβολη δίκη,
με κομμένη ανάσα προσπαθείς να σωθείς.

Είσαι ταξίδι που ποτέ δεν έκανα
είσαι ένα όνειρο τόσο μακρινό.
Είσαι στιγμή που ποτέ δεν ένιωσα
σημείο της ζωής μου, το μόνο σκοτεινό.

Έρχεσαι και φεύγεις εκεί που δε πρέπει,
το μυαλό σου σκορπίζεις στο παρελθόν.
Σε παράξενες σφαίρες σαν σκιά τριγυρίζεις
την ανάμνηση θέλεις να κάνεις παρόν.

Είσαι ταξίδι που ποτέ δεν έκανα
είσαι ένα όνειρο τόσο μακρινό.
Είσαι στιγμή που ποτέ δεν ένιωσα
σημείο της ζωής μου, το μόνο σκοτεινό.