Πάλι απόψε ήρθες κοντά μου
άπλωσες τα χέρια σκούπισες τα δάκρυα μου.
Πόσο λυπάσαι που χωρίσαμε μου είπες
μακριά μου κι αν έφυγες την ευτυχία δε βρήκες.

Μα ήταν όνειρο
της φαντασίας μου παιχνίδι,
ξυπνάω κλαίγοντας
κι η μοναξιά πάλι με πνίγει.

Άλλη μια νύχτα ήρθες κοντά μου
τα χέρια μου κρατούσες, για αγάπη μου μιλούσες.
Κοντά σου πως θα μείνω εσύ μου έλεγες,
συγχώρεσε με, σ’ αγαπώ, μου φώναζες και έκλαιγες.

Μα ήταν όνειρο
της φαντασίας μου παιχνίδι,
ξυπνάω κλαίγοντας
κι η μοναξιά πάλι με πνίγει.