Άγγιξε με,
φίλησε με τρυφερά,
ασ’ τα λόγια
θα τα πούμε άλλη φορά.

Κράτησε με
στη γλυκιά σου φυλακή
κι ας πεθάνω
μ’ ένα σου φιλί εκεί.

Αυτό δε γίνεται, αυτό δε γίνεται
να μη μου πεις ποτέ ξανά για χωρισμό.
Είμαι αδύνατη και ξέρεις το γιατί
όσο υπάρχω κι όσο ζω θα σ’ αγαπώ.

Στο κορμί μου
τα σημάδια σου αχνά,
και στα χείλη
τα φιλιά σου ζωντανά.

Με κοιτάζεις
κι αρρωσταίνω, ξεψυχώ
μα γεννιέμαι
στης φωνής σου την ηχώ.

Αυτό δε γίνεται, αυτό δε γίνεται
να μη μου πεις ποτέ ξανά για χωρισμό.
Είμαι αδύνατη και ξέρεις το γιατί
όσο υπάρχω κι όσο ζω θα σ’ αγαπώ.