Όσο είσαι μακριά μου και ο πόνος με μεθάει,
όλο πιο πολύ για σένα η καρδιά μου θα χτυπάει,
δεν θυμάμαι να ‘χω κλάψει για γυναίκα πάλι τόσο,
ξαναγύρισε κοντά μου κι ό,τι θέλεις θα σ’ το δώσω.

Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο σε χρειάζομαι,
με τη σκέψη τη δική σου ξημεροβραδιάζομαι,
δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο σε χρειάζομαι
κι αρρωσταίνω, σ’ άλλα χέρια όταν σε φαντάζομαι.

Όσο είσαι μακριά μου, όλα γύρω μου μου φταίνε,
ξένα νιώθω τα δικά μου και ξεχνάω πώς με λένε,
άδεια είναι η ζωή μου και η νύχτα μοιάζει χρόνος,
σε χρειάζομαι μαζί μου, δεν αντέχω άλλο μόνος.

Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο σε χρειάζομαι,
με τη σκέψη τη δική σου ξημεροβραδιάζομαι,
δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο σε χρειάζομαι
κι αρρωσταίνω, σ’ άλλα χέρια όταν σε φαντάζομαι. ( χ2 )