Η θέση της είναι στον βυθό,
η δικιά σου στην πόλη·
να ονειρεύεσαι καταδύσεις,

λίγο χυμένο γάλα
στον νυχτερινό ουρανό
και ψημένη ρακή.

Σήμερα είναι
Αύγουστος.
Αύριο,
ποίος ξέρει.

Πριν ξημερώσει
έγειρε στην άμμο,
σε ρώτησε πόσο
διαρκεί η ομορφιά·

απάντησες:
Πέντε λεπτά ακόμα».

Χαμογέλασε.

Όχι, δεν τελειώνει εδώ
η θάλασσα, μόνο το κύμα
ξαποσταίνει.