Στο τρένο που σε παίρνει
μετρώ την απουσία σου.
Δεν έχει μέτρο.

Άδεια τα χέρια
σε ψάχνουν
σε γυρεύουν.

Πικρό το στόμα
τα μάτια θολά
σωσμένη η ανάσα.

Πίσω απ’ το γυαλί του τρένου
–ανώφελη διαφάνεια–
αδύνατο να μαντέψεις
την τραγική απουσία σου.

Ποτέ να την αντέχω δε θα μάθω...