Δως μου το πικρό σου το μαχαίρι
για να κόψω της αυγής τ’ αστέρι,
να μη φέγγει, να ‘ρθω στο στενό σου
να πονάω στο παράθυρο σου.

Δως μου
το πικρό σου το μαχαίρι
να χαθώ
απ’ το δικό σου χέρι.

Δώσε μου τ’ αγκάθια της καρδιάς σου
για να φράξω την αυλόπορτα σου,
στην αυλή σου να μην τραγουδάω
έβγα να σε δω γιατί πονάω.

Δως μου
το πικρό σου το μαχαίρι
να χαθώ
απ’ το δικό σου χέρι.

Δως μου των χειλιών σου το φαρμάκι
για στερνή φορά κάποιο βραδάκι,
απ’ την πίκρα του για να μεθύσω
στο δρομάκι σου γλυκά να σβήσω.

Δως μου
το πικρό σου το μαχαίρι
να χαθώ
απ’ το δικό σου χέρι.