Πώς στα καρό τα σχήματα ένα παιδί παίζει κρυφτό;
Κάποιου μεγάλου το πουκάμισο πώς γίνεται να 'ναι στενό;
Μισή ζωή σ' αυτά τα σχήματα, την αγκαλιά σου για να βρω
στα όνειρα μου σκάλωνα, στα ξυπνητά σε μάλωνα,
που όλο έφευγες, μεγάλωνα μ' ένα πουκάμισο καρό.

Τι ρωτάς αν στο κρατάω; Κρατάω μόνο μυστικό,
δεμένα τα σφιχτά μανίκια, μαύρο κουμπί ανταλλακτικό.
Τι ρωτάς αν σ΄αγαπάω; Όλο και κάποιον θ΄ αγαπώ,
περαστικό τον πρίγκηπα μου στο παραμύθι μου θα βρώ.

Και τώρα που μεγάλωσα και ρούχα δοκιμάζω,
φοράω ένα πουκάμισο που μου δωσες να βάζω.
Καρό κι αυτό και το πλενα, τα σχήματα ν΄αλλάζω,
μα όσο και να πλύθηκα δε λέω να σου μοιάσω.
Καρό θα κάνω σχήματα τα παιδικά προβλήματα.
Ενήλικο το σώμα μου, ανήλικη η καρδιά.