Το τελευταίο βαλς του ρομαντισμού.
Σε μεγαλοπρεπείς βεράντες
δεσποινίδες με οργάντζες
κύριοι διστακτικοί το χορεύουν.

Το τελευταίο βαλς του ρομαντισμού.
Στις παλάμες των σερβιτόρων
πρώην αυτοκρατόρων
οι δίσκοι ταλαντεύονται
ποτήρια ηδυπαθώς το χορεύουν.

Ενώ οι υπολογιστές αφανείς
στα τέσσερα σημεία της γης
με βλέμματα πιεστικά
τον χρόνο εποπτεύουν.

Στο τελευταίο βαλς του ρομαντισμού.
Ξαφνικά οι ορχήστρες σιγούν
εμφανίζονται όλοι με στολές αστροναυτών
με πυραύλους φεύγουν για αλλού.

Εγκαταλείπουν την Μελπομένη
ναυαγοί ασημένιοι
λίγο πριν ο ήλιος εκραγεί.
Λίγο πριν λιώσει τη γη.
Την ιστορία του τελειώνουν εκεί.
Στον πλανήτη που έχουν γεννηθεί.

Τώρα τη Μούσα του τη λένε Ουρανία
ποιήτρια τεράστιου διαστημικού σταθμού.
Πλέουν σε πελάγη υπεριώδους ευτυχίας
διαγράφουν την τελική τους ελλειπτική τροχιά
και χορεύουν το βαλς του ουρανού.

Και χορεύουν το βαλς του ουρανού.