Σε περίμενα κι έλεγα δεν μπορεί θα ‘ρθεις
εδώ στην πόρτα θα φανείς ώρα την ώρα.
Σε περίμενα δεν ήρθες όμως κι είμαι εδώ
και που να πάω να την πω δεν ξέρω τώρα.

Με πονάς, πως με πονάς
που κάποιον άλλο απόψε αγαπάς
και για μας θεέ μου για μας
ούτε που νοιάζεσαι ούτε ρωτάς.

Δικά μου χάδια, δικά μου φιλιά
σκορπίζεις τώρα σε άλλη αγκαλιά.
Και τη δική μου την καρδιά πως την πονάς
πως την πονάς, πως με πονάς.

Σε περίμενα, βγήκε τ’ άστρο της αυγής
μα εσύ θα ψάχνεις να το βρεις σε άλλα μάτια.
Σε περίμενα, κοντεύει πια ανατολή
κι εσύ δεν έχεις ακουστεί στα σκαλοπάτια.

Με πονάς, πως με πονάς
που κάποιον άλλο απόψε αγαπάς
και για μας θεέ μου για μας
ούτε που νοιάζεσαι ούτε ρωτάς.

Δικά μου χάδια, δικά μου φιλιά
σκορπίζεις τώρα σε άλλη αγκαλιά.
Και τη δική μου την καρδιά πως την πονάς
πως την πονάς, πως με πονάς.