Ποιος είναι ο αληθινά ελεύθερος άνθρωπος
με ρωτούσες.
Ο θεός συνετρίβη, ζήτω ο υπεράνθρωπος
μόνος κύριος των πάντων
και το αίσθημα του
ζαριά από το άπειρο καμπύλη.

Στην καθρεφτοποιία εργάτης των καθρεφτών του
παίζοντας κρυφτό με το είδωλο του
στο λαβύρινθο των κατόπτρων ψάχνοντας,
ψάχνοντας, την αδιέξοδο πύλη.

Ποιος είναι ο αληθινά ελεύθερος άνθρωπος
με ρωτούσες εσύ, γέροντα ασκητή
με πληγές που για τους άλλους θα ήτανε κραυγές.
Ταπεινός, με το διάβολο μέσα στο τεραίν του
συνέτριψες την καθρεφτοποιία
και είδες το φως.

Κι εκείνη την ημέρα στην εκκλησία
μέσα στην άκρα σιωπή
παρ’ ότι δε σου έδωσα φιλί
γιατί φοβήθηκα τη σάρκα σου νεκρή
εσύ μου έστειλες
της ψυχής σου την ακτινοβολία.
Ρεύμα ανοδικό σε μένα τη μικρή
πάλι ρωτώντας με
ποιος είναι ο αληθινά ελεύθερος άνθρωπος.

Τώρα ξέρω, είναι αυτός
που συνέτριψε την καθρεφτοποιία.