Με κατάντησες σκιά σου
κι απ’ τον έρωτα σου
ψίχουλα μονάχα μου πετάς.

Όμως πες μου τι σου φταίω
και στο τελευταίο το σκαλί
με στρώνεις και πατάς.

Άφησε με, άφησε με αν δε μ’ αγαπάς
κι όλες τις θυσίες τώρα τις ξεχνάς.
Όμως δεν σου φταίω, δεν σου φταίω
να με τυραννάς.

Με κατάντησες σκιά σου
και τα βήματα σου
όπως ο τυφλός ακολουθώ.

Κι όσο φεύγεις μακριά μου
μες στα δάκρυα μου
σε γυρεύω για να μη χαθώ.

Άφησε με, άφησε με αν δε μ’ αγαπάς
κι όλες τις θυσίες τώρα τις ξεχνάς.
Όμως δεν σου φταίω, δεν σου φταίω
να με τυραννάς.