Ότι αγάπησα και ότι μ’ άρεσε
ούτε το κράτησα, ούτε με κράτησε.
Κάτι γινότανε κι όλο χανότανε
γυαλί στα χέρια μου κομματιαζότανε.

Κι εγώ σε ένα σπίτι αδειανό
που μου φαίνεται ξένο,
μετρώ το δικό σου κενό
και παντού σε ανασαίνω.

Φάρσα μου κάνει η μοναξιά μου
δεν έχεις φύγει από κοντά μου.
Δεν έχεις φύγει από κοντά μου
φάρσα μου κάνει η μοναξιά μου.

Ότι αγάπησα και ότι πίστεψα
ούτε το πρόδωσα, ούτε το λήστεψα.
Κι όμως εμένανε σφιχτά με δένανε
και με δικάζανε αυτοί που φταίγανε.

Κι εγώ σε ένα σπίτι αδειανό
που μου φαίνεται ξένο,
μετρώ το δικό σου κενό
και παντού σε ανασαίνω.

Φάρσα μου κάνει η μοναξιά μου
δεν έχεις φύγει από κοντά μου.
Δεν έχεις φύγει από κοντά μου
φάρσα μου κάνει η μοναξιά μου.