Άκου πως φυσάει,
τι να γίνεται τώρα στα νησάκια.
Η ζωή σου πως κυλάει
πια δε ξέρω τα βραδάκια.

Άκου πως φυσάει
δυναμώνουν οι βροχές.
Σκέψεις απ’ το χθες
σε θυμίζουν θες δε θες.

Θα φύγουν όλα, μαζί θα θυμάσαι
τα τόσα μας λόγια, τραγούδι πικρό.
Μου λείπει η φωνή σου, μου λείπει η ψυχή σου,
χαμένη μου ανάσα, που ποτέ δεν θα βρω.

Άκου πως φυσάει,
δεν σ’ έχω ξεχάσει.
Από τούτο το χαμό
κι οι δυο μας έχουμε χάσει.

Άκου πως φυσάει
δεν ξεχνάω ότι γιορτάζεις.
και για δώρο ένα αστέρι
στο παράθυρο αν κοιτάζεις.

Θα φύγουν όλα, μαζί θα θυμάσαι
τα τόσα μας λόγια, τραγούδι πικρό.
Μου λείπει η φωνή σου, μου λείπει η ψυχή σου,
χαμένη μου ανάσα, που ποτέ δεν θα βρω.

Άκου πως φυσάει,
τι να γίνεται τώρα στα νησάκια.
Η ζωή σου πως κυλάει
πια δε ξέρω τα βραδάκια.