Λέω θα πάω μια εκδρομή
και σαν τον Οδυσσέα,
αφήνω την Ιθάκη μου
και ψάχνω για παρέα.

Μακρύς μπροστά μου ο γιαλός
κι ο ήλιος να με καίει,
άφησα το νησάκι μου
και η ψυχή μου κλαίει.

Πάντα γυρίζω στο νησί
στο πιο καλό ταξίδι,
γλυκό λιμάνι μου εσύ.

Βρίσκω τα φιλαράκια μου
και με κερνούν αψέντι,
αρπάζω το λυράκι μου
και αρχινά το γλέντι.

Δεν έχω φόβο μέσα μου
φίλος μου ο αγέρας,
με σπρώχνει στον ορίζοντα
στο χάσιμο της μέρας.

Και στο κατάρτι μου ψηλά
σημαία το φεγγάρι,
αφήνει για να μη χαθώ
στη θάλασσα ένα χνάρι.

Πάντα γυρίζω στο νησί
στο πιο καλό ταξίδι,
γλυκό λιμάνι μου εσύ.

Βρίσκω τα φιλαράκια μου
και με κερνούν αψέντι,
αρπάζω το λυράκι μου
και αρχινά το γλέντι.