Πάλι σκοτείνιασε απόψε ο ουρανός
κι απ’ το παράθυρο κοιτάω το φεγγάρι.
Έχω παράπονα για σένα να του πω
όπως φοβάμαι πως τα κλάματα θα βάλει.

Σαλονικιώτικο φεγγάρι
φέξε την πόλη να τη βρω,
γιατί έχω αρχίσει και φοβάμαι
χώρια της θα τρελαθώ.

Σαλονικιώτικο φεγγάρι
σαν νυχτοπούλι τριγυρνώ,
την αγκαλιά της πάλι ψάχνω
από τον πόνο να κρυφτώ.

Έξω ο αέρας να φυσάει δυνατά
και η καρδιά μου σαν το φύλλο να σκορπάει.
Ο ήλιος κρύφτηκε για μένα ξαφνικά
ο χωρισμός μια πληγή που με πονάει.

Σαλονικιώτικο φεγγάρι
φέξε την πόλη να τη βρω,
γιατί έχω αρχίσει και φοβάμαι
χώρια της θα τρελαθώ.

Σαλονικιώτικο φεγγάρι
σαν νυχτοπούλι τριγυρνώ,
την αγκαλιά της πάλι ψάχνω
από τον πόνο να κρυφτώ.