Νύχτωσε μάτια μου νωρίς
κι εσύ δεν μπόρεσες να πεις
μια καληνύχτα καθώς γύριζες την πλάτη.
Γκρίζα μου μέρα Κυριακή,
στο σπίτι πέφτει μια βροχή
κι έχει παγώσει το κορμί μου στο κρεβάτι.

Σ' ένα τετράδιο παλιό,
ζωγραφισμένο σ' αγαπώ,
μαύρο το βέλος την καρδιά βάζει σημάδι.
Με προσπερνάς σαν τον καιρό,
στιγμές χαμένες στο κενό
κι έχει σκεπάσει τη ζωή μου σα σκοτάδι.

Φυσάει κι έχει ένα δύσκολο καιρό,
κουράστηκε η νύχτα και δε βγαίνει.
Εγώ τον έρωτα είχα Θεό
κι εσύ μου λες, ότι στα χέρια μας πεθαίνει.

Νύχτωσε μάτια μου νωρίς,
δε βρήκες κάτι να μου πεις,
μόνο με βλέμμα αδιάφορο κοιτάζεις.
Με την αλήθεια σου γυμνή
και δηλητήριο στο φιλί
νέα ταξίδια και αγάπες σχεδιάζεις.

Φυσάει κι έχει ένα δύσκολο καιρό,
κουράστηκε η νύχτα και δε βγαίνει.
Εγώ τον έρωτα είχα Θεό
κι εσύ μου λες, ότι στα χέρια μας πεθαίνει.