Έφυγες κι άφησες πίσω μηνύματα
ακούω τις νύχτες ανάσες και βήματα.
Κι είναι πολλά της καρδιάς σου τα κρίματα
νιώθω δικά σου στο σώμα μου κύματα.
Κράτησα όσα από σένανε μπορώ.

Κράτησα, τα μυστικά σου κράτησα,
κράτησα, όσα από σένα αγάπησα.
Κράτησα τις νύχτες που αμάρτησα
στο φλογισμένο σου κορμί.

Κράτησα, τη μοναξιά σου κράτησα,
κράτησα, τους θησαυρούς σου κράτησα.
Κράτησα το βλέμμα σου που λάτρεψα
κι ας ήσουν άγονη γραμμή.

Είναι πληγή και κενό η απουσία σου
μου λείπουν τόσο οι φάρσες, τ’ αστεία σου.
Ο πανικός σου κι η απελπισία σου
το κάθε πείσμα κι η κάθε φοβία σου.
Κράτησα όσα από σένανε μπορώ.

Κράτησα, τα μυστικά σου κράτησα,
κράτησα, όσα από σένα αγάπησα.
Κράτησα τις νύχτες που αμάρτησα
στο φλογισμένο σου κορμί.

Κράτησα, τη μοναξιά σου κράτησα,
κράτησα, τους θησαυρούς σου κράτησα.
Κράτησα το βλέμμα σου που λάτρεψα
κι ας ήσουν άγονη γραμμή.