Αν μιλούσε το ποτήρι
που ακουμπώ τα χείλη μου
θα μου έλεγε ποιοι είναι
οι εχθροί κι οι φίλοι μου.

Αν μιλούσε το τσιγάρο
που φιλάει την πίκρα μου
θα μου έλεγε ποιος φταίει
που δεν είσαι δίπλα μου.

Μια γυναίκα μεθυσμένη
πες μου ποιος καταλαβαίνει,
ποιον ζητάει το σώμα της
πάνω στο λιώμα της.

Μια γυναίκα μεθυσμένη
πες μου ποιος καταλαβαίνει,
ποιον σβήνει με τη στάχτη της
και με το δάκρυ της.

Αν μιλούσαν οι αναμνήσεις
που ‘χω μες στα μάτια μου
θα ‘λεγαν πως έχω κλέψει
της καρδιάς κομμάτια μου.

Αν μιλούσαν τα σημάδια
που άφησαν τα χέρια σου
θα μου ‘λεγαν που χαρίζεις
τώρα τα νυχτέρια σου.

Μια γυναίκα μεθυσμένη
πες μου ποιος καταλαβαίνει,
ποιον ζητάει το σώμα της
πάνω στο λιώμα της.

Μια γυναίκα μεθυσμένη
πες μου ποιος καταλαβαίνει,
ποιον σβήνει με τη στάχτη της
και με το δάκρυ της.