Όταν με βρήκες είχα πάρει λάθος δρόμο
κι όλες οι πόρτες που χτυπούσα ήταν κλειστές.
Είχα έναν έρωτα που τον έλεγαν πόνο
και οι ελπίδες για να ζήσω λιγοστές.

Έχεις δίκιο, έχεις δίκιο, έχεις δίκιο
όμως να μου το χτυπάς δεν είναι αντρίκιο.
Έχεις δίκιο, έχεις δίκιο, έχεις δίκιο
όμως να μου το χτυπάς δεν είναι αντρίκιο.

Όταν με βρήκες είχα χάσει τα νερά μου
και περπατούσα στο σκοτάδι στα τυφλά.
Με τη στοργή σου ξαναβρήκα τη χαρά μου
κι άρχισε πάλι η ζωή να μου γελά.

Έχεις δίκιο, έχεις δίκιο, έχεις δίκιο
όμως να μου το χτυπάς δεν είναι αντρίκιο.
Έχεις δίκιο, έχεις δίκιο, έχεις δίκιο
όμως να μου το χτυπάς δεν είναι αντρίκιο.