Είδα στον ύπνο μια βραδιά
το Βαμβακάρη βρε παιδιά,
να λέει τη Φραγκοσυριανή μανίτσα μου
και μου ‘δωσε μια συμβουλή.

Άμα σε δέρνει η μοναξιά,
σε κυνηγάει κι ο νόμος,
ένα βαρύ ζεϊμπέκικο, ζεϊμπέκικο
και λησμονιέται ο πόνος.

Είδα στον ύπνο μια βραδιά
τον Παπαϊωάννου βρε παιδιά
να ‘χει το Ζέππο αγκαλιά κυρ Γιάννη μου
και μου ‘πε πράγματα σωστά.

Άμα σε δέρνει η μοναξιά,
σε κυνηγάει κι ο νόμος,
ένα βαρύ ζεϊμπέκικο, ζεϊμπέκικο
και λησμονιέται ο πόνος.

Είδα το Χιώτη μια βραδιά
να παίζει μέσα στου Χειλά
αχ, να μην ήταν ψέματα Μανώλη μου
τα ηλιοβασιλέματα.

Άμα σε δέρνει η μοναξιά,
σε κυνηγάει κι ο νόμος,
ένα βαρύ ζεϊμπέκικο, ζεϊμπέκικο
και λησμονιέται ο πόνος.