Την ψυχή μου πώς να συγκρατήσω
στη δική σου να μη ταιριάζει ψυχή;
Πώς να τη κάνω με κάτι άλλο να υψωθεί
πάνω από σένα; Θάθελα με ό,τι πια εχάθη
μες στο σκοτάδι να την ασφαλίσω
σε μια γωνιά ήρεμη και ξένη που να μη
δονείται όταν της αναδεύονται τα βάθη.

Ό,τι σε `σε και μένα φέρνει ταραχή
κοντά μας φέρνει, σα μια δοξαριά
που μια φωνήν αφήνει, μοναχή
από τις δυο χορδές! Πού είμαστε δεμένοι;
Ποιο όργανο, ποιος παίχτης είναι, ω τραγούδι, που μας δένει;