Την άλλη μέρα επιστρέφεις
στον τόπο του εγκλήματος.
Μαζεύεις τις λέξεις μου
που σκορπίστηκαν στα τραπέζια,
τις συναρμολογείς
και φτιάχνεις το καινούργιο μου ποίημα.
Λέει για κλωστές, ραφές
και κάτι τέτοια,
δε βγάζω νόημα, άλλωστε τώρα
βρίσκομαι στη μνήμη ενός κομπιούτερ,
περιμένοντας να γίνω λογάριθμος.