Την Περσική τριήρη όσο μπορείς
συγκράτησε, Κυναίγειρε.
Κι αν δεν μπορείς πια με τα χέρια,
κράτα τη με τα δόντια.
Οι άλλοι εμείς, τρέχοντας,
τους καρπούς θα δρέψουμε
του μοναδικού σου άθλου.
Κι αφού βυθίσουμε την εχθρική τριήρη,
στον τύμβο των νεκρών
πρώτον εσένα θα στήσουμε.
Γιατί, χωρίς εσένα,
πώς θα τσακίζαμε
τη δύναμη των "Χρυσοφόρων Μήδων";
Κι ο αδελφός σου ο Αισχύλος,
χωρίς εσένα, ω Κυναίγειρε,
πώς θα ξεχνούσε
του πνεύματός του τους άθλους,
περήφανος μονάχα.