Δευτέρα το βράδυ θα `ρθω απ’ τη δουλειά
Εσύ θα κοιμάσαι με φώτα ανοιχτά
Κι αύριο πάλι θα `ρθουν συγγενείς
Στο σπίτι να μας δούνε
Κι αυτή την Τετάρτη θα πάω τον μικρό
Πρωί στο σχολείο το βράδυ γιατρό
Η Πέμπτη θα φύγει όπως φεύγει η ζωή
Ερήμην μου κάποιος την παρακινεί

Τα Σάββατα όμως και τις Κυριακές
Μαζεύονται οι άνθρωποι και μπλέκουν στιγμές
Μετράνε τ´ αστέρια που ανάβουν γι’ αυτούς
Στο σύνολο πόσες σιωπές μου ακούς

Να Πάμε μια βόλτα με μια σιγουριά
Να κάνουμε λίγο όπως ήταν παλιά
Πριν μάθει ο κόσμος κι η μνήμη να ζει
Δυο άνθρωποι μόνοι με τόσους μαζί

Κι αυτή τη βδομάδα χαμός στη δουλειά
Ετούτο το μήνα θα δείξει η χρονιά
Δεν πρόλαβα πάλι να `ρθω να σου πω
Σε θέλω μου `χεις λείψει

Να πάμε ταξίδια να πάμε όπου θες
Να φέρουμε εικόνες στις αποσκευές
Αγάπη δεμένη με τέτοια υλικά
Εμάς περιμένει να δει το μετά.