Πήρα την απόφαση μια μέρα
έτσι να σ’ αφήσω, για να δω
αν μπορώ, αγάπη μου, μακριά σου
τη ζωή και πάλι να χαρώ.

Εμμονή όμως μου `χεις γίνει
όποιος σε αφήσει, δάκρυα χύνει
όμορφη, γλυκιά μου καφεΐνη.

Πέρασαν οι πρώτες μέρες
κι άλλος είδα να σε πίνει με χαρά
Σ’ έχασα, γλυκό μου καφεδάκι
αχ, το κεφαλάκι μου πονά.

Εμμονή όμως μου `χεις γίνει
όποιος σε αφήσει, δάκρυα χύνει
όμορφη, γλυκιά μου καφεΐνη.

Τώρα σκέφτομαι που σε `χω χάσει
σε κρατούσα στην ακρογιαλιά.
Δεν μπορώ άλλο να `μαι μακριά σου
αχ, το κεφαλάκι μου πονά.

Εμμονή όμως μου `χεις γίνει
όποιος σε αφήσει, δάκρυα χύνει
όμορφη, γλυκιά μου καφεΐνη.