Στα βουνά της βάλια κάλντα, στων θεών τα βοσκοτόπια
καλοκαίρι με τα πόδια απ'το χωριό
με μια τσάντα με μια κάππα, πέντε μέρες το ταξίδι
και τρεις μηνες να μετράν το γυρισμό

Οι γυναίκες να δακρύζουν στα κρυφά να μην τις δούνε
ο χειμώνας δεν αργεί στον τόπο αυτό
ιστορίες που αφηγούνται για τα σε που έχεις φύγει
κ’ είχα τόσα να ρωτήσω να σου πώ

Κάπου στο μικρό το δώμα στέκεται η παλιά φλογέρα
που'χες φτιάξει με μεράκι με καημό
λένε πως το παίξιμό σου, έφερνε τα χελιδόνια
κ’ έστηνε η άνοιξη χορό

Τότες που’ μουνα παιδάκι στα κλεφτά τη μελετούσα
πάνε χρόνοι και ακόμα προσπαθώ
μα το ξέρω πως πριν φύγεις μ'άφησες να την προσέχω
μ'άφησες το χάρισμά σου αυτό
...μα μου κράτησες τον ήχο μυστικό


Κ’ η παλιά φλογέρα θα'ναι πάντα εδω
να μας ταξιδεύει στον αιώνιο σκοπό
να με περιμένεις θα σε βρω στο βουνό
η κληρονομιά σου το τραγούδι αυτο