Είμαστε όλοι πρόσφυγες σε τούτη εδώ την πλάση
ο αέρας, το νερό, η φωτιά και η γη δεν μας ανήκει
μας περιμένει ο χάροντας στη τελευταία στάση
όσες σημαίες και αν χώσουμε στα πλάτη και στα μήκη

Παράνομα είναι τα κάγκελα που έχουμε στο μυαλό
λαθραία είναι τα σύνορα που βάζουμε στο χώμα
το μίσος μας το έσπειρε δάσκαλος στο σχολειό
και διαφορές που έχουμε σβήνουν με μια γόμα

Λεφτά, θρησκείες, κόμματα, ιδεολογίες, χρώματα
όλα μαζί μας κάνουνε εχθρούς
γέμισαν τα διαζώματα με καθισμένα πτώματα
και με όρθιους σκεπτόμενους νεκρούς

Ο κόσμος είναι κόσμημα και εσύ φοράς ρολόγια
βραχιόλια και μονόπετρα και μενταγιόν χρυσά
βαρέθηκα συνέχεια τα χάρτινα μας λόγια
κουράστηκα πριν φτάσω στης ζωής μου τα μισά

Στο κόσμο που γεννήθηκα δεν ήρθα για να μείνω
σαν βλέπω ματαιόδοξα παλάτια ακριβά
αφού δεν πρόκειται ποτέ αθάνατος να γίνω
θα κτίσω εγώ το κάστρο μου με άμμο και κουβά

Είμαστε όλοι πρόσφυγες σε τούτη εδώ την πλάση
ο αέρας, το νερό, η φωτιά και η γη δεν μας ανήκει
μας περιμένει ο χάροντας στη τελευταία στάση
όσες σημαίες και αν χώσουμε στα πλάτη και στα μήκη

Είμαστε όλοι πρόσφυγες σε τούτη εδώ την πλάση
ο αέρας, το νερό, η φωτιά και η γη δεν μας ανήκει
μας περιμένει ο χάροντας στη τελευταία στάση
όσες σημαίες και αν χώσουμε στα πλάτη και στα μήκη