Ανέβηκα στη κορυφή μη βρω κάνα μεράκι
ανέβηκα στον Όλυμπο δε βρήκα τίποτα

και παροιμίες έλεγα πολλές αλλοπαρμένες
μα όλοι με χλευάζανε γιατί ήμουνα δερβίσης

όσα δε φτάνει η αλεπού τα φτάνει η πονηριά σου
για δες καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει

στο κόσμο αυτό τον έμορφο με τα μεγάλα χρέη
εδώ επιβιώνουμε μονάχα οι τρελοί

από μικρός που ήμουνα μου λέγαν οι δασκάλοι
“μάθε παιδί μου γράμματα να βγεις στη κοινωνία”

σπουδάματα και θάματα να πάνε όλα πρίμα
κι εγώ ποτέ δεν άκουγα γιατί ήμουνα στουρνάρι.