Τη μια με βρίσκεις άψογο
μαζί μου θες να μείνεις,
μετά από λίγο απάνθρωπο
που θες να απομακρύνεις,
Απάντησε όμως σ’ αυτό,
ποτέ πως είναι δυνατό;
Ο άψογος κι ο απάνθρωπος,
να είναι ο ίδιος άνθρωπος.

Με φέρνεις σε αδιέξοδο
τον δρόμο για την έξοδο
ήδη τον έχω πάρει.
Στα δήθεν και τα απότομα
μπορεί να έχεις το όνομα
μα εγώ έχω τη χάρη.

Τη μια με βρίσκεις άψογο
και λες πως με λατρεύεις,
μετά από λίγο απάνθρωπο
γι’ αυτό και με αποφεύγεις
Απάντησε όμως σ’ αυτό,
ποτέ πως είναι δυνατό;
Ο άψογος κι ο απάνθρωπος,
να είναι ο ίδιος άνθρωπος.

Με φέρνεις σε αδιέξοδο...