Βγαίνεις στους δρόμους φοβάσαι τον κόσμο σου `χουν στερήσει ελευθερία
τη σκέψη σου κλέβουν και το μυαλό σου μοιάζεις και πάλι νεκρός
φοβάσαι τους άσπρους φοβάσαι τους μαύρους σου περισσεύει κακία
σκουπίδια σερβίρουν αντί για ειδήσεις στο τέλος σκουπίδια θα τρως
Μη σταματάς να αναπνέεις κοίτα ξανά τη ζωή
παιδεία δεν έχεις στους τοίχους τι ψάχνεις δεν έμεινε όρθιος κανείς
μη σταματάς να ταξιδεύεις δώσε ξανά μία πνοή
δάκρυα δεν έχεις στους φίλους μην ψάχνεις αγάπη δε δίνει κανείς

Τα σπίτια σου καίνε την ιστορία στους δρόμους δεν βλέπεις ζωή
τα όνειρα χάνεις θυσίες δεν κάνεις αντίσταση κατά της αρχής
το χρώμα που βλέπεις δεν ξεθωριάζει είναι ήδη γκρίζο πολύ
το ψέμα που νιώθεις δεν το λυπάσαι και τους κοιτάς απαθής
Μη σταματάς να αναπνέεις κοίτα ξανά τη ζωή
παιδεία δεν έχεις στους τοίχους τι ψάχνεις δεν έμεινε όρθιος κανείς
μη σταματάς να ταξιδεύεις δώσε ξανά μία πνοή
δάκρυα δεν έχεις στους φίλους μην ψάχνεις αγάπη δε δίνει κανείς
Επανάσταση κι αν θες όλο πια κοιτάς το χθες
κάποιοι μπήκαν φυλακή και τους τρώει το κελί