Μια νύχτα γύρεψα φωλιά
στην ερημιά στ’ αγιάζι
κι είδα τη μάνα μου σκυφτή
και την ψυχή ν’ αγιάζει.

Κι ήλθε το άγνωστο φιλί
σαν θαύμα να μ’ αγγίξει
από μια χώρα μακρινή
και μου διώξε τη θλίψη…

Στην όχθη του Ατλαντικού,
σ’ ένα γυμνό ακρογιάλι,
μου πρόσφερες φεγγάρι μου
την πιο ζεστή αγκάλη…

Εκεί το πρώτο μας φιλί,
εκεί κι η πρώτη ζάλη,
εκεί φιλιώσαμε μαζί
τάνγκo και πεντοζάλη!

Στα μάτια σου η Αργεντινή,
στα μάτια μου η Κρήτη,
κι ενώσαμε σε μια στιγμή
ολάκερο πλανήτη…

Μονιάζουνε οι δύο λαοί
στου έρωτα τη μέθη,
ζυμώνει η άμμος το φιλί,
κι η θάλασσα τ’ αλέθει…

Στην όχθη του Ατλαντικού,
σ’ ένα γυμνό ακρογιάλι,
μου πρόσφερες φεγγάρι μου
την πιο ζεστή αγκάλη…

Εκεί το πρώτο μας φιλί,
εκεί κι η πρώτη ζάλη,
εκεί φιλιώσαμε μαζί
τάνγκo και πεντοζάλη!
….
Εκεί στο δεύτερο φιλί,
εκεί στη νέα ζάλη,
εκεί φιλιώσαμε μαζί
τάνγκo και πεντοζάλη!