Είναι ένα πατάρι με σπασμένα ρολά
και μέσα ακούς τραγούδια
που τρομάζουνε τη γειτονιά.
Η πόρτα θέλει ξόρκι για να μπεις
Η πόρτα δεν ανοίγει για να βγεις
Η πόρτα δεν ανοίγει,
και δεν περνάς !

Όταν πέφτει η νύχτα
τα σκιάχτρα ξυπνούν
και μ’ αχυρένια μάτια
πονηρά μας κοιτούν
κι όταν κοιμάσαι
από τον τοίχο κάτι χέρια απαλά
θα βγουν να σου χαϊδέψουν
τρυφερά τα μαλλιά.

(R)
Και...
Στο πατάρι μου έχω στήσει χορό
με τα σκιάχτρα μου κι εγώ τραγουδώ,
κι αν με τρομάζουν για να φοβηθώ
τη γλώσσα βγάζω και γελώ..!!

Στο πατάρι είμαστε όλοι τρελοί
κι όποιος πει αλήθεια τον κρεμάμε απ’ την οροφή.
Στην μοναξιά μου φορώ νυφικό
Τη ντύνω, τη στολίζω,
στο λαιμό τη φιλώ
τη βγάζω στο μπαλκόνι..
και την πετώ..!!