Από παιδί ονειρευόμουν να πετάω,
ήθελα να είμαι ένας μικρός Ίκαρος
να πετώ στους ουρανούς με γρηγοράδα,

ήθελα να `μαι αετός με φτερά μεγάλα
να φτάνω στις κορφές των βουνών
κι από εκεί ν’ αγναντεύω τον κόσμο,

ή να είμαι απλά ένας πολύχρωμος χαρταετός
με μια πλουμιστή ουρά και ζύγια,
να πετώ ψηλά, να κάνω φούρλες
τρέλες και ζαβολιές με τα σύννεφα
και το σχοινί μου να είναι δίχως τέλος
να φτάνω στ’ αστέρια...

Χαρταετός....να μαζεύω χαρά,
μα τώρα όσο και να παλέψω
στέρεψαν τα γέλια κι οι χαρές
κι απόμειναν τα δάκρυα......

Ας ελπίσουμε πως οι Χαρταετοί
θ’ αλλάξουν τον ουρανό
θα φέρουν πάλι ελπίδα και χαμόγελα...