Ζαλισμένη απ’ τον καπνό του δωματίου,

πάσχιζε να διαφύγει μ’ απελπισμένο βόμβο

στ’ αντικείμενα που μάντευε κάποιαν έξοδο

προτιμώντας ιδιαίτερα τα διάφανα σκεύη,

ώσπου τανύοντας σε μιαν ύστατη προσπάθεια

τ’ αδύναμα πια φτερά της

γαντζώθηκε σπαράζοντας στο έρημο υαλοστάσιο.


Βέβαια το `ξερα, η αιχμάλωτη μ’ αγνοούσε

κι ούτε γύρεψε να χρησιμοποιήσει το κεντρί της

καθώς πλησίαζα την άφτρα του τσιγάρου μου,

άπλωνε μόνο τις κεραίες της μ’ απόγνωση,

μάταια καλώντας τις συντρόφισσές της.


Έξω το σμήνος είχε κυριεύσει την πλαγιά

κι ένας βόμβος ασυνήθιστος

μαρτυρούσε κάποια καινούργιαν αποικία

στην όχθη με τις φορτωμένες φουντουκιές.


΄Αφησα τη νεκρή στο δάπεδο

κι άνοιξα το παράθυρο,

για να παρακολουθήσω το σμήνος.