Στα μάτια με κοιτάς
και λες πως πια για μας
διέξοδο δεν έχει πια καμία
στα μάτια με κοιτάς
και λες πως για μας
ο χρόνος πια δεν έχει σημασία

Μη με λυπάσαι κουράγιο δώσ’ μου
μα μη με λυπάσαι
στα μάτια κοίτα με και μη φοβάσαι
να πεις πως όλα τέλειωσαν για μας
Μα να θυμάσαι στο χρόνο εγώ θ’ αντέξω
να θυμάσαι
κι αν κάποτε κοντά μου θέλεις να σαι
η πόρτα αυτή δεν έκλεισε για μας

Δειλά χαμογελάς
μα μέσα σου πονάς
η θλίψη σ’ έχει τώρα κυριεύσει
τα δάκρυα που κρατάς
δεν είναι πια χαράς
κι ο νους μου δεν μπορεί να το πιστέψει

Μη με λυπάσαι κουράγιο δώσ’ μου
μα μη με λυπάσαι
στα μάτια κοίτα με και μη φοβάσαι
να πεις πως όλα τέλειωσαν για μας
Μα να θυμάσαι στο χρόνο εγώ θ’ αντέξω
να θυμάσαι
κι αν κάποτε κοντά μου θέλεις να σαι
η πόρτα αυτή δεν έκλεισε για μας