Μη θυμώνεις· ώρες ώρες σωπαίνω, για να με ακούω καλύτερα.
*
Σε θέλω, αλλά, με το πιο ακραίο της επιθυμίας.
*
Φίλησα τον μενεξέ για να γίνει ρόδο και στα χείλη μου σκίρτησε ένα τόσο δα ξυράφι.
*
Μουτζουρώνω τα ίχνη σου, να πω πως έζησα κάτι.
*
Δε μου πάνε οι καθρέφτες. Τόσοι αντικατοπτρισμοί για το τίποτα.
*
Με τέτοιο ανήμερο κορμί, τι τον θες τον Έρωτα καρδιά μου;
*
Φίλε έχασες. Σ’ αγάπησα στα κρυφά και σε ξέχασα.
*
Κι αν πάψεις να μ’ αγαπάς μη με σκοτώσεις. Η τιμωρία σου, ένα χάδι στις πληγές σου.

Η υπογραφή ενός αυτόχειρα…
*
Για πάντα: τι να σημαίνει -άραγε- η επιμήκυνση ετούτη του ήδη τετελεσμένου;
*
Είσαι τόσο αγνή όσο σου επιτρέπει η ώρα.
*
Χρειάζεται ένας ρηξικέλευθος Έρωτας, που μαστουρώνει συνειδήσεις.
*
Φίλα με, όπως ο θάνατος τη σκιά.
*
Σε λατρεύω, γιατί τσακίζεις τις σταθερότητές μου!
*
Ναρκωτικό γίνεσαι με την απουσία σου.
*
Δεν άντεξα. Σε έκανα πληγή μου.
*
Αγκάλιασέ με και θα σου χαρίσω μια χούφτα στιγμή.
*
Τη μέρα φίλος. Τη νύχτα εραστής. Κουράστηκα. Γίνε, επιτέλους, λησμονημένος.
*
Με την Sarah Kane να σου ξύνει τις υπεκφυγές και με μένα να σου γλείφω τα κατάσαρκα σημάδια.
*
Κάποτε- για να μη πονέσεις- σου’ πα να με φορέσεις ξύλινο σταυρό·

τώρα ακουμπώ το δάχτυλό μου εἰς τον τύπον κι αγκαλιάζω μια θάλασσα από τα κομμάτια σου.
*
Το μόνο δόγμα που ασπάζομαι: το πρόσκαιρο δόσιμό μου σε σένα.