Αποκοιμηθείτε...
πάνω στους καναπέδες σας... γλυκά
με τα μάτια ορθάνοιχτα
και τη ματιά σας θολή
σφαλίστε...
τα αυτιά σας
αυτός ο κόσμος
μιλάει παράφωνα
δεν έμαθε ποτέ να τραγουδά
τραβήξτε...
τις κουρτίνες και τα στόρια
της οπτικής σας!
έτσι καλύτερα...
ποιος είναι για περιπέτειες τώρα πια;
είναι και αυτό....
....ένας ωραίος θάνατος...!!!