Η άλλη άποψη είναι πως ξεπήδησες
σαν αλεξίπτωτο και σαν αστερισμός
μέσα από τους νόμους και τα δρώμενα.
Γυμνή η τρέλα σου κι η φαντασία μου
ανακύκλωση.
Πολύμορφη η κάθοδος στις πτυχές
του κορμιού σου
κι η ελευθερία μου αντίστροφη μέτρηση
για την έκρηξη.
Η πρώτη παρουσία σκουλαρίκι
στ’ αυτάκι σου
και η δικιά μου
μια στάλα αίμα να υγραίνει το σύνολο.
Τα κατά συνθήκη ψεύδη είναι πουλιά
που ανοίγουν και κλείνουν
τις κουρτίνες
και μεταφέρουν το βλέμμα μου
σουγιαδιασμένο
στους τοίχους και στα νούμερα.

Ο δολοφόνος της πεταλούδας
εξαλείφει τα ίχνη.
Ο εραστής των συνθημάτων
της τουαλέτας
αναλύει τα όπλα του Πρίαπου.
Ο νεκροθάφτης
περνά τη μαργαρίτα του Σαρλώ
στην μπουτονιέρα του.

Τα κατά συνθήκη ψεύδη είναι καθρέφτης·
κομμάτια από χαμόγελο
στο μισό πρόσωπο,
σπασμένα πλήκτρα, διέσεις
στο άλλο μισό,
μήλα διογκωμένα
με λεπτό διάφανο δέρμα.
Ένα ξέφρενο ροκ εν ρολλ
–δύο μετά τα μεσάνυχτα–,
το φάσμα της παρακμής διακοσμεί
τα χωρικά μου ύδατα.
Προχωρώ σαν ανάβει το πράσινο.
Ό,τι κι αν σώσω θα ξαναχαθεί.
Η νύχτα είναι συνεισφορά
και αντικείμενο καταμέτρησης
της μοναξιάς και της
μοναχικότητας.
Μαύρη κόρα ψωμιού κομμένη
στα τέσσερα,
μαύρες κόρες ματιών κομμένες
στα τέσσερα,
πίσω από χοντρούς φακούς,
σκελετούς,
και το γέλιο της υστερίας,
και το ποδαράκι του πιθήκου
κρεμασμένο στον λαιμό
με γαλάζια μεταξωτή κορδέλα.
Το θέαμα και η άσκηση και η ανάσα
της άσκησης
και όσα τέλος πάντων συνθέτουν
το σημαινόμενο των συναγερμών
και όλα τ’ άλλα που προσδιορίζουν
την άγνοια της λέξης
«εξομολόγηση».
Η νύχτα είναι πυροδότηση
του ερωτισμού της Patti Smith
και κάτι ακόμα:
είναι η λειτουργία
της αυτόματης κούκλας:
«μα-μά», «μα-μά», «μα-μά»
–δύο μετά τα μεσάνυχτα–,
οι γλουτοί της Monroe,
η ζέστη της γραφομηχανής,
η μεμβράνη των νυχιών μου,
η εκπομπή της αγωνίας σου,
η λεηλασία της αντίστασής μου:
«μα-μά», «μα-μά», «μα-μά».

Η μία άποψη είναι πως ξεκίνησες
την τελετή της αποκαθήλωσης
με χαμηλό φωτισμό,
μπαίνοντας στο πλάνο από αριστερά
ντυμένη άσπρο φανελάκι κοντομάνικο,
παντελόνι μπλουτζίν και νούμερο 36
αθλητικά παπούτσια.
Κοντρ-πλονζέ και υποχωρώντας
ανακαλύπτω πλέον τη διαλεκτική
της ευθραυστότητάς σου.