Αχρεωστήτως καταβληθέντα
θα `ναι τα χρόνια σου από δω και πέρα.
Και μην ξεχνάς να λες κι ευχαριστώ
γι’ αυτό το ανεξόφλητο ζωής που σου προκύπτει.
Αλίμονο! Κάποιο τρόπο θα βρεις να το καλύψεις
ας πούμε με λιτή διαβίωση –και πως αλλιώς σ’ αυτή την ηλικία
έχεις στην άκρη κι ένα μερτικό
αχρεωστήτως βάσανα καταβληθέντα
προσεκτικά γραμμένα στο τεφτέρι
να μπουν στον ισολογισμό σε μίαν ανάγκη.
Η μνήμη βλέπεις όσα δεν βολεύουν τα διαγράφει.
Τώρα να είμαστε σαφείς
όχι πως είναι αλήθεια για ζωή τα επιπλέον αυτά χρόνια.
Μάλλον προς γνώσιν και συμμόρφωσιν
με την ιδέα της αναχώρησης μου μοιάζουν
για να μη φτάσεις πέρα εκεί απροετοίμαστος
και να `χεις γίνει βάρος του εαυτού σου κι από πάνω.
Απαπα! Δε θα σε περιποιηθεί όπως σου πρέπει
εκείνος ο περαματάρης άμα του καταφθάσεις σα στραβάδι.

Γι’ αυτό σου λέω. Δεν τα χρειάζεται η ζωή αυτά τα χρόνια
Μόνον ίσως ο βίος να τα αξιοποιήσει
μ’ άλλο τρόπο.