Μοιάζει η ζωή με βροχερή πορεία

κι ο χρόνος τρίτη και φαρμακερή.

Δεν έστερξε να βρω μιαν ευκαιρία

ν’ αδράξω. Με προφτάσανε οι καιροί.



Εξανεμίστηκαν οι μέρες σαν αφρός

κι έμεινε η καρδιά ξερό χορτάρι.

Πέταξε ο έρωτας ανάλαφρος,

Και βιάστηκε ο βοριάς να μου τον πάρει.



Έμεινα σαν στρουθί, μοναχικό,

-άστεγος ένας έρωτας εντός μου-

σαν ξεχασμένο περιστατικό,

ασήμαντο στην ερημιά του κόσμου.