Γεμάτο το θέατρο νεκρούς
Κι αυτή σαν να κοιμάται
Πήρε όσους μπορούσε στον λαιμό της
Ήσυχα κοιμάται
Με τους μωβ κύκλους κάτω απ’ τα μάτια.
Την ζωγραφίζω σ’ ένα τεράστιο καμβά
Βάζω και ένα παιδί στην αγκαλιά της.
Πιο κει μια Παναγία που αγιογράφησα χθες.
Ψιθυρίζω
«και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών».