Και γεννήθηκαν οι λέξεις
πολύχρωμες σαν τα λουλούδια του κήπου των ηδονών
αρωματισμένες παραδείσιες
μικρές απτικές φιγούρες διακηρύξεων.
Ευθύς αναστήθηκαν οι ανάσες,
ζωοφόροι ουρανοί
προορισμένοι να απορροφήσουν το ζόφο
ασυμφιλίωτων ψυχών,
προάγγελοι
άγγελοι
αρχάγγελοι παρηγορητικών αγκάλεων.
Λέξεις σπαράγματα προθέσεων,
καρποί δακρυφόρων συγκινήσεων
ανήλθαν ιλαρές το βάθος της αμφιβολίας
καταγράφοντας
"όλους τους τρόπους που `χουν να πετάνε τα πουλιά σκαλί σκαλί ως το άπειρο".

Ω! Εύφορες συνάψεις φωνηέντων και συμφώνων,
πηγές ανεξάντλητες
λόγου οικοδομούντος το σύμπαν της ανεκλάλητης ευδαιμονίας του αποδέκτη,
συνεχίστε, παρακαλώ σας,
να οικειώνετε εις το διηνεκές το ανοίκειο.
Διατηρήστε τη μυθική σας συναναστροφή,
περιδίνηση πράξεως σπουδαίας,
φιλί φιλί.