Κάτι από Σαρτρ – είπα- έχετε;

Κι εκείνο μου άνοιξε μια σιδερένια πόρτα.

Στην αρχή δίστασα. Μετά, πλησίασα κάπως

κοίταξα

και είδα τρεις ανθρώπους.

Ένας άντρας και δυο γυναίκες.

Ο άντρας και η μια από τις δύο γυναίκες

ήσαν νέοι

η άλλη τα είχε τα χρονάκια της.

Δεν μπήκα αμέσως.

Γύρισα και το κοίταξα ξανά.

Είχε ένα βλέμμα απλανές και χαμογέλαγε

παγερά.

Τελικά μπήκα. Είχα πάρει την σωστήν απόφαση.


Είχα διαλέξει την δική μου κόλαση.