Σ’ αυτό το ποίημα δε θα ασχοληθώ με τα ευχολόγια
ότι πρέπει οι ποιητές να απευθύνονται στην κοινωνία
και να γράφουν συνετούς στίχους βελτιώνοντας την

συμπεριφορά μας όπως και δε θα ασχοληθώ με τις
αντιδράσεις στον τρόπο που αντιμετωπίζει ο κόσμος
τους ποιητές λες και έχει γίνει δυστύχημα στην

Εθνική Οδό και σπεύδουν όλοι να συλλυπηθούν
τους συγγενείς χωρίς να υπάρχει νεκρός, επίσης δεν
θα ασχοληθώ με όσους βλέπουν το πραγματικό ως

φανταστικό και ζουν στον κόσμο τους τυλιγμένοι
με μανδύα υπεροψίας αντί ζουρλομανδύα / τέλος,
μεταξύ μας, δεν ξέρω με τι να ασχοληθώ σ’ αυτό

το ποίημα αφού έχομε μπροστά μας ένα μέλλον
που διαρκεί λίγες ώρες κι έχομε βαφτίσει ψάρι
το κρέας και τον αποχαιρετισμό επανένωση.